سلام.اعیاد شعبانیه رو به همه ی شما دوستان تبریک می گم.
یک لحظه هم شده به خودت فکر کن،به من
این زندگی نشد که فقط شک و سوءزن
من را به حال خود بگذار و خودت برو
من را که سخت خسته ام از این همه سخن
آخر بگو چقدر مرا زجر می دهی؟
دیگر شدم شبیه به یک روح بی بدن
این سرنوشت تلخ و دستان تلخ تو
سهم من است...باز غروبی برای زن
حالا که زخم خورده ام و زجر می کشم
حالا که آه...رفته ام از یاد کاملا...
خطی در انتهای خودم میکشم،بله
باید سکوت کرد و خوابید در کفن
